Sitona lineata (=S.lineatus)
Bladrandkever
Overwegend bij erwten, maar ook bij andere peulgewassen zoals tuinbonen, luzerne en klaver. Classificatie: kever, bijtend; virusvector.
Aangetaste plantendelen: wortel en blad.
Ziektebeeld
De bladeren van jonge planten zijn vanaf de rand boogvormig aangevreten. Soms zijn ook de bladnerven en scheuttoppen afgeknaagd.
Plaaginsect
De larven zijn ca. 6-7 mm lang en wit gekleurd. Zij hebben een bruine kop en zijn pootloos. Het lijf is sikkelvormig krom en spaarzaam behaard. De kevers zijn ca. 4-5 mm lang en zwart gekleurd. Zij zijn met geelachtig bruine tot grijze schubben bedekt en hebben een patroon van strepen op hun dekschilden.
Relevantie
Vele malen schadelijker dan de bladvraat van de kever is de ondergrondse vraat van de larven aan de wortelknolletjes. Bovendien kan het plaaginsect bij tuinbonen ook virusziekten, zoals het tuinbonenmozaïekvirus overdragen.
Sitona lineatus
Erwten
Ziektebeeld
De bladeren van de jonge erwtenplanten zijn vanaf de rand boogvormig aangevreten, soms zijn ook de bladnerven en scheuttoppen afgeknaagd. Jonge tuinbonen kunnen op dezelfde manier beschadigd worden.
Ziekteverwekker
De aardachtig grijze 0,5 cm grote snuitkever overwintert onder droog loof en gras, meestal in klaver- en luzernevelden. Na de eerste warme dagen in het voorjaar komt hij uit zijn winterschuilplaats en tast planten uit de vlinderbloemenfamilie aan (o.a. erwten, tuinbonen, klaver, luzerne en wikkesoorten). De kever vreet al rijdend op de bladrand. Bij de geringste trilling laat hij zich op de grond vallen. De vrouwtjes leggen gedurende meerdere maanden hun eitjes af (ca. 1000 stuks per vrouwtje). De larven brengen schade toe aan erwtenplanten door vraat aan de wortelknolletjes en wortels. Vanaf het midden van de zomer verschijnen de jonge kevers, die weer aan de erwten vreten, nu echter zonder noemenswaardige schade aan te richten. Na het leegruimen van de erwtenpercelen trekken zij naar in de buurt gelegen klaver- en luzernevelden.