Werking bodemherbiciden in onder andere mais valt op veel plaatsen tegen!

De laatste dagen komen er veel vragen en opmerkingen binnen over een tegenvallende werking van bodemherbiciden in vele gewassen. Dit geldt vooral voor de maïs waar nu, door het te lang uitblijven van neerslag voor een goede werking van de bodemherbiciden, de gevolgen echt goed zichtbaar worden.

In 2011 was dit bijvoorbeeld ook het geval en toen heeft de praktijk een prima ervaring opgedaan met een latere toepassing van 1,5 l/ha Laudis, eventueel aangevuld met een aangepaste dosering van een terbuthylazine-bevattend bodemherbicide (bijvoorbeeld Akris® of Gardo Gold®) als ‘booster’ in de tankmix. Niet alleen melganzenvoet, maar zeker ook hanenpoot wordt goed bestreden met een dergelijke combinatie. Van belang is dat de onkruiden nog voldoende geraakt kunnen worden. Voldoende water kan hier behulpzaam zijn en met name het gebruik van ‘droplegs’ (onderbladbespuiting met valpijpen). Een dergelijke onderbladbespuiting kan ook prima gecombineerd worden met een (tweede) bestrijding van haagwinde.

Op plaatsen waar opnieuw gladvingergras kiemt, is een tijdige aanpak echt cruciaal! Bestrijding kan dan alleen maar slagen met de hoogste dosering Laudis (2,25 l/ha), toegepast voor uitstoeling van gladvingergras en bij voorkeur in combinatie met een voldoende hoge dosering van een terbuthylazine-bevattend bodemherbicide (bijvoorbeeld Akris, Gardo Gold).

Afb.1. Bestrijding nakiemers (melganzenvoet, hanenpoot) in mais (2011), gebruikmakend van een onderbladbespuiting.