,,Kijk, hier zie je de zwarte nachtschade alweer komen. Het wordt tijd dat we die de nek omdraaien'', zegt Willie Houbraken terwijl hij met zijn vingers wat onkruidjes los peutert. Het is eind april en inmiddels de derde keer dat hij tegen onkruid spuit. De uien – op 9 maart gezaaid – zijn nog klein, maar staan er goed op. Her en der staan er wat plukken gerst op het land. ,,Dat had het stuifdek moeten zijn'', lacht de akkerbouwer, ,,maar dat is niet overal even goed opgekomen. Bovendien hebben de vogels veel korrels weggevreten.''

Even verderop staat een lange rij met blauwe piketjes ,,Een rassen- en bemestingsproef van toeleverancier Alliance'', verduidelijkt Houbraken. ,,De uienteelt staat hier nog deels in de kinderschoenen, waardoor we nog veel uit moeten zoeken. Ik werk daar graag aan mee.''

Houbraken heeft duidelijk plezier in de nieuwe teelt. En ook belangrijk: hij ziet het als een nieuwe uitdaging. ,,Bij uien luistert alles net even wat nauwer. Het zaaien, het beregenen en vooral de onkruid- en ziektebestrijding. Gelukkig ben ik als loonspuitbedrijf gewend om precies en op tijd te werken. En wat meer 's avonds en 's morgen vroeg spuiten – wat bij uien vaker nodig is dan bij andere gewassen – vind ik ook niet zo'n probleem'', lacht hij. De 'vuurdoop' van afgelopen jaar is dan ook goed bevallen. Ondanks het kurkdroge voorjaar en een behoorlijke plaagdruk heeft hij een puike partij uien van zijn land gehaald. Als 'bewijs' laat hij de afleverpapieren zien: 400 ton uien van iets meer dan vijf hectare. Ofwel: tegen de 80 ton per hectare. Aan de bijbehorende handel moest hij wel even wennen. ,,Een handelaar deed een bod, maar liet daarna niks meer van zich horen. Daar heb ik achteraf te lang op gewacht. Uiteindelijk heb ik ze voor 14 cent per kilo verkocht, maar dat had ook een paar cent meer kunnen zijn'', zo blikt hij terug.

Hoewel de akkerbouwer beseft dat de uienteelt 'goud' maar ook 'brandhout' kan zijn, was het verschil met de aardappelen wel heel erg groot. ,,Ik had afgelopen jaar 20 ton op contract en de rest voor dagprijs. Het moge duidelijk zijn dat dat héél veel geld heeft gekost. Als je dan ziet wat de uien opleveren, dan laat je die teelt niet zomaar meer los'', zegt hij met een brede lach.

Dit voorjaar zaaide Houbraken opnieuw ruim 5 hectare uien. Hoewel hij alle werkzaamheden – met uitzondering van zaaien en oogsten – zelf uitvoert, is er voorafgaand aan alle belangrijke handelingen en beslissingen toch even contact met Alliance-adviseur Ed Boerboom. ,,Hij heeft gewoon veel meer ervaring met de teelt. Daar kan ik alleen maar van leren'', stelt de akkerbouwer. Leermomenten waren onder andere het beregenen, dat bij uien veel voorzichtiger moet gebeuren. ,,In aardappelen, mais en bieten zijn we gewend om er in één keer 25 of 30 millimeter op te gooien. In uien is 15 millimeter de max, moet je vaker terugkomen en kun je het moment van beregenen ook niet zomaar even een paar dagen uitstellen.'' Ook nieuw voor hem was de inzet van de steriele mannetjestechniek tegen uienvlieg. ,,Een mooi systeem, dat we collectief met meerdere telers hebben ingezet en dat afgelopen seizoen prima heeft gewerkt.''

Voorlopig ziet Houbraken nog geen reële mogelijkheden om het areaal uit te breiden. ,,Het liefst zet ik de uien op mijn eigen grond, waarbij ik een rotatie van 1-op-6 tot 1-op-7 aanhoud. Op de meeste ruil- of huurgrond – waar veel oud grasland bij zit – is het lastig om uien te telen. Daar zet ik toch liever aardappelen.'' Bovendien wil de akkerbouwer de ziekte- en plaagdruk zo laag mogelijk houden. ,,Afgelopen jaar hadden we hier weinig tot geen last van valse meeldauw en trips. Als het even kan wil ik dat wel zo houden.''

Voor de komende jaren zet Houbraken in op een zo vroeg mogelijke teelt, waarbij er liefst nog in augustus geleverd kan worden. ,,Dan zitten we net voor de grote massa aan, wat hopelijk een net iets betere prijs oplevert.'' Hoewel bewaren (nog) niet aan de orde is, heeft hij afgelopen winter toch alvast wat ventilatieluiken aangebracht in zijn voormalige potstal voor zoogkoeien. ,,Zo hebben we in ieder geval de mogelijkheid om de uien een tijdje op te slaan.''

Hoewel de akkerbouwer alle vertrouwen heeft in de uienteelt, houd hij er rekening mee dat het ook een keer mis kan gaan – zowel qua prijs als qua teelt. Hij haalt hiervoor de nacht van 23 juni 2016 aan, waarin er rond Bergeijk hagelstenen zo groot als tennisballen naar beneden kwamen. ,,In alle gewassen hadden we toen enorme schade en van de waspeen was zelfs helemaal niks meer over. Dat heeft ons toen vele tienduizenden euro's gekost. We hopen het nooit meer mee te maken, maar we weten hierdoor wel wat verliezen is.''