Pal boven de Waal, in het meest westelijke puntje van Gelderland, ligt het bedrijf van Arjen van de Giessen. Hij is een van de weinige akkerbouwers in een gebied met vooral veehouderijbedrijven. Hoewel de zware rivierklei zeker z'n beperkingen heeft, kan er volgens de akkerbouwer prima op geboerd worden. Rooivruchten als aardappelen en uien zijn geen probleem, mits de zwaarste percelen met komklei gemeden worden. ,,We houden het nu op maximaal 50 procent rooivruchten en minimaal 50 procent tarwe. Met die verhouding kunnen we op dit moment prima uit de voeten.''

Voor Van de Giessen is de tarweteelt - dit jaar zo'n 50 hectare beslaat - een serieuze teelt die net zoveel aandacht verdient als de andere gewassen in het bouwplan. ,,We doen er ons best voor en proberen zo hoog mogelijke opbrengsten te halen. Afgelopen jaar kwamen we uit op iets meer dan tien ton per hectare. Dat viel ons eerlijk gezegd erg mee; door het droge weer hadden we met minder rekening gehouden. Vooral het hoge hectolitergewicht heeft ervoor gezorgd dat we boven de tien ton uitkwamen.'' Dat graanteelt serieus genomen wordt, blijkt ook uit de voorgenomen aanschaf van een pneumatische schijvenzaaier, die komend najaar voor het eerst moet gaan draaien. ,,Daarmee verwachten we niet alleen een betere opkomst van het zaad, maar sparen we ook een grondbewerking - en dus brandstof - uit en kunnen we met een kwart minder zaaizaad toe.''
De akkerbouwer vertelt dat hij zijn tarwe eigenlijk nooit voor 15 oktober zaait omdat hij de kans op gerstvergelingsvirus dan te groot vindt. Omdat de percelen goed gedraineerd zijn en voor het grootste deel ook redelijk vlak liggen, vallen de risico's van wat later zaaien erg mee. ,,We kunnen hier wel wat regen hebben voordat we moeten stoppen met zaaien.'' Normaliter wordt er voorafgaand aan de teelt geploegd, maar vanwege de mooie structuur van de grond heeft hij het afgelopen herfst bij woelen gelaten. ,,En dat is ons uitstekend bevallen; de tarwe staat er momenteel prima op'', zo wijst hij op de egaal groene percelen rondom het bedrijf.

Als grootste probleem in de tarwe noemt Van de Giessen de slakken. Om die beestjes zo min mogelijk een schuilplaats te bieden, worden de kluiten in het zaaibed meteen na het zaaien nog een keer verkruimeld door 1,5 centimeter diep te kopeggen en vervolgens aan te rollen. Qua onkruiden heeft het bedrijf vooral te maken met de 'gangbare soorten', zoals perzikkruid, veelknopigen, zwaluwtong en kleefkruid. Deze kunnen doorgaans goed onder de duim worden gehouden met een vroege
voorjaarsbespuiting. Op één locatie komt helaas ook wat duist voor. ,,Maar voorlopig gaat het om niet meer dan een klein plekje. We houden het goed in de gaten