Jong & Ondernemend: 'We hebben nooit iets anders gewild dan dit'

Rustig, bedachtzaam en niet snel van de wijs te brengen. Dat beeld blijft achter na een gesprek met Wessel en Henrik Vissers uit Ophemert (Gld.). De broers, die beide sinds 2016 in het familiebedrijf zitten, zien zichzelf als ‘geboren fruittelers’. ,,Dit vak kun je alleen doen als je er voor volle 100 procent voor gaat’’, vinden ze. Fruitteelt Koerier sprak met hen over verleden, heden en toekomst.

Wessel en Henrik Vissers hebben samen met hun vader Leo en hun neven Henk en Herman een fruitteeltbedrijf (VOF Vissers Fruit) in Ophemert (Gld). Ze telen 45 hectare appel (Elstar, Maribel, Delba en Evelina) en 15 hectare peer (Conference, Doyenne Comice en Gieser Wildeman). Alle werkzaamheden – teelt, sorteren, koelen en verkoop – gebeuren in eigen beheer.

Wanneer wisten jullie dat je fruitteler wilde worden?

Henrik: ,,We hebben allebei al van kleins af aan mee gewerkt op het bedrijf. Dat we nu in het bedrijf zitten, is voor ons bijna een vanzelfsprekendheid – al zijn we nooit in die richting geduwd door onze ouders. We zijn beide naar het Helicon in Geldermalsen gegaan en hebben daarna ook allebei een half jaar in Australië en Nieuw-Zeeland op een fruitteeltbedrijf gewerkt. We hebben dus min of meer dezelfde weg afgelegd – alleen ik twee jaar eerder dan Wessel.’’

Wessel: ,,Ja, Henrik heeft het allemaal een beetje voorgedaan. En hij heeft in Australië en Nieuw-Zeeland voldoende pluspunten gescoord, zodat ik daar later ook mocht komen!’’

Hoe zijn de afgelopen 6 jaar voor jullie verlopen?

Henrik: ,,Eigenlijk zijn we op een hele natuurlijke manier in het bedrijf gerold. Daarom roept het jaar 2016 – toen we allebei in het bedrijf kwamen – geen bijzondere herinneringen op. We deden al veel mee en we wisten ook al aardig hoe het bedrijf reilde en zeilde. Wat me van de afgelopen jaren wel goed is bijgebleven, zijn de hagelbuien die we gehad hebben. Zoiets hakt er altijd weer stevig in. Afgelopen jaar hebben we ook fikse schade opgelopen – op de 33 hectare waar we geen hagelnetten hebben. We hebben die percelen nog zoveel mogelijk uitgedund, maar echt goed krijg je het niet meer…’’

Wessel: ,,Ja, die hagelbuien; daar wen je nooit aan. Zonder hagelnetten weet je dat het vrijwel altijd foute boel is. Binnenkort gaan weer wat nieuw aanplanten en daar komen zéker hagelnetten boven te hangen!’’

Wat is er concreet veranderd sinds jullie in het bedrijf zitten?

Wessel: ,,Eigenlijk niet eens zo heel erg veel. Ja, er is een sorteermachine bijgekomen. En we zijn de afgelopen jaren helemaal overgegaan op fertigatie. Maar verder zou ik het zo eventjes niet weten.’’

Henrik: ,,In 2014 hebben mijn vader en twee neven er een bedrijf bij gekocht waardoor het areaal naar 60 hectare is gegroeid. Zij wisten destijds al dat wij in het bedrijf wilden komen; de grootste stap is dus eigenlijk net voor ons aantreden gebeurd.’’

Is er een taakverdeling binnen het bedrijf?

Henrik: ,,Ja. Ik ben samen met mijn neef Herman het meest op de teelt gericht. Wessel zorgt wat meer voor de aansturing bij het sorteren. Mijn neef Henk is van de handel en het papierwerk en mijn vader Leo zorgt het meest voor de koeling en de verlading. Het is een globale taakverdeling, want waar nodig vervangen we elkaar.’’

Wessel: ,,Die taakverdeling is trouwens heel natuurlijk gegaan; we zijn zogezegd nergens ingeduwd. Henrik was altijd al net iets liever buiten dan ik. En ik was liever met de sortering bezig en reed ook net iets liever op de heftruck!’’

Waar willen jullie de komende jaren naar toe met het bedrijf?

Henrik: ,,Misschien goed om te zeggen dat we alle grote zaken met z’n vijven bespreken. We bepalen de koers van het bedrijf dus niet met z’n tweetjes… In algemene zin willen we nog meer op kwaliteit gaan focussen. Daarom beginnen we dit jaar met spuiten, wortelsnoeien en bemesten op basis van taakkaarten. Daarmee hopen we een egalere groei te krijgen en daardoor ook een beter en uniformer product. Het plan is om in één keer met het hele bedrijf over te stappen. Dat is dus best even spannend! Maar goed, we hebben het met z’n allen goed overdacht en doorgesproken. Dan moet je ook vertrouwen hebben dat het goed komt.’’

Wessel: ,,Nog wat verder in de toekomst verwacht ik dat we geheel of gedeeltelijk met autonome trekkers gaan werken. Daar zitten nu nog veel haken en ogen aan, maar ik zie het op de duur wel gebeuren! Op dit moment is de capaciteit nog vrij laag – zeker voor wat betreft het spuitwerk. Daar moet eerst nog verder aan gewerkt worden.’’

Wat zien jullie als grootste uitdaging voor de toekomst?

Henrik: ,,Dan noem ik als eerste de arbeid. Behalve dat deze steeds duurder wordt, merk ik ook dat de motivatie bij plukkers er niet beter op wordt… We krijgen steeds jongere plukkers uit Polen – vaak studenten - en die doen het werk eigenlijk alleen om geld te verdienen. Daar is op zich niks mis mee, maar dat maakt het wel lastiger om het fruit vlot en ook netjes van de bomen te krijgen. We proberen een goede werkgever te zijn, met nette verblijfsruimtes en zo af en toe een friteskar op het erf. Maar dan nog: het wordt steeds lastiger om goede, gemotiveerde plukkers te krijgen én te houden.

Een andere uitdaging is de certificering, die steeds uitgebreider en strenger wordt. Daar baal ik eerlijk gezegd steeds vaker van. Ik ben geen fruitteler geworden om dagelijks papieren in te moeten vullen! Ik zie het dus vooral als een hoop rompslomp waar we jaarlijks zeker €10.000 aan kwijt zijn en geen cent voor terug krijgen in ons product.

Verder wil ik ook nog even de grote uittocht van chemische gewasbeschermingsmiddelen benoemen. Dat vind ik echt zorgelijk! Neem de perenbladvlo: hoe gaan we die bestrijden als we straks geen Movento meer hebben? Ik zou het zo even niet weten…’’

Tot slot: welke tips of adviezen zouden jullie startende fruittelers mee willen geven?

Henrik: ,,Ik heb alleen dit advies: áls je in het bedrijf gaat, dan moet je er ook voor de volle 100 procent voor gaan! Twijfel je daarover, kijk dan eerst nog wat verder om je heen.’’

Wessel: ,,Wat ook belangrijk is, is dat je stevig in je schoenen staat en niet van slag raakt door tegenvallers. Ondernemen gaat altijd met ups en downs. Van de downs moet je leren en van de up’s moet je vooral genieten!’’