'Verder groeien in huisverkoop'

,,Meer hectares? Nee, dat hoeft van mij eigenlijk niet. Dan groei ik liever in huisverkoop. Daar zie ik zeker zoveel mogelijkheden voor de toekomst.'' Aan het woord is Rens (24) van de Giessen uit Vuren (Gld.). Hij zit nu bijna drie jaar in een VOF met zijn ouders Ria en Arjen. De komende jaren wil hij de huisverkoop graag uitbreiden met meer automaten en een breder assortiment. En ook een nieuwe, multifunctionele schuur staat hoog op zijn prioriteitenlijst. Akkerbouw Koerier sprak met de jonge ondernemer over zijn drijfveren, zijn uitdagingen en zijn toekomstplannen.

In de rubriek Jong & Ondernemend laten we jonge ondernemers in de land- en tuinbouw aan het woord. Hoe runnen zij hun bedrijf? Welke kansen en bedreigingen zien ze binnen hun vakgebied? En vooral: hoe zien zij de toekomst tegemoet? In deze aflevering: Rens van de Giessen (24) uit Vuren (Gld.).

Wanneer wist je dat je akkerbouwer wilde worden?

,,Dat wist ik al van jongs af aan. Toen ik negen of tien was verbouwde ik al mijn eigen groenten en verkocht die op het bedrijf. Voor mij was dat tamelijk vanzelfsprekend allemaal, want huisverkoop doen we al sinds mijn opa hier boer was. Ik ben niet anders gewend dan dat er dagelijks mensen op het erf komen. En lastig heb ik het ook nooit gevonden. Het ene moment ben je aan het zaaien, het andere moment help je een paar klanten met aardappelen of uien. Ik vind die afwisseling juist leuk.''

Je zit nu bijna drie jaar samen met je ouders in het bedrijf. Hoe zijn die jaren verlopen?

,,Laat ik zeggen: steeds beter. In het begin botste het nog wel eens met mijn vader. Hij is op en top akkerbouwer en wil – als het kan – ook nog wel wat groeien in areaal. Ik hoef niet per se groter te worden. We bewerken nu ruim 80 hectare met zo'n 45 hectare wintertarwe, 14 hectare consumptie-aardappelen, 14 hectare suikerbieten en 7 hectare uien. Omdat we op zware klei van 55 tot 70 procent afslibbaar boeren, zit een intensiever bouwplan er eigenlijk niet in. En als ik zie hoe de prijzen van aardappelen en bieten nu zijn, dan vind ik het sowieso beter om daar even geen grote investeringen in te doen.

Ik richt me nu liever op verdere ontwikkeling van onze huisverkoop, want daar zie ik wél mogelijkheden. Hemelsbreed zitten we maar een paar kilometer van Gorkum en op zichtafstand van ons bedrijf wordt nu een grote nieuwbouwwijk gebouwd. Verder komen er heel veel fietsers en wandelaars langs ons bedrijf. Daar kunnen we nog meer van profiteren dan dat we nu doen.

Ook voor de directe verkoop aan eindgebruikers zie ik nog wel wat groeimogelijkheden. Op dit moment leveren we aardappelen aan twee supermarkten, vijf restaurants en een snackbar. Voor de fritesaardappelen hebben we zelf al een schraplijn; mogelijk kunnen we de verwerking tot eindproduct nog wat verder uitbreiden en opschalen.

Hoe dan ook wil ik proberen om meer marge uit onze aardappelen te halen. Want dat is echt nodig om in de toekomst als akkerbouwer overeind te blijven. Op dit moment geeft een zakje aardappels verkopen aan een klant me meer voldoening dan een hele schuur vol verkopen. Dat zegt denk ik wel genoeg...''

Welke investeringen staan er voor de komende jaren op stapel?

,,De meeste recente investering staat nu in de schuur: een mobiele frietkraam. We zijn deze nu nog aan het verbouwen en renoveren, maar hopen 'm binnenkort klaar te hebben. Komende zomer gaan we ermee proefdraaien op het erf. Daarna willen we ermee naar bedrijfsfeesten en evenementen.

Voor wat betreft de huisverkoop zou ik graag nog wel wat meer automaten willen plaatsen, waarmee ook contactloos kan worden betaald. En ook een wat breder assortiment, met meer groenten en pakketten, zie ik wel zitten.

Ook zou ik de huidige boerderijschuur die uit 1965 stamt graag willen vervangen voor een nieuwe, multifunctionele schuur. Deze moet dan plek bieden voor aardappelopslag, machinestalling, een verwerkingslijn voor de aardappelen, een kantoor en volop ruimte voor huisverkoop. De ruwe plannen hiervoor hadden we een paar jaar geleden al klaar liggen, vooral omdat de verplichte sanering van het asbestdak op de oude schuur aanstaande leek. Nu deze verplichting een aantal jaren vooruit is geschoven (van 2024 naar minimaal 2028, red.), wachten we nog even op betere tijden in de akkerbouw...

Wat zie je als grootste uitdaging voor de komende jaren?

,,Dan denk ik vooral aan het gezond en onkruidvrij houden van de gewassen. Er vallen steeds meer belangrijke gewasbeschermingsmiddelen weg, waar we geen goed alternatief voor terugkrijgen. De laatste jaren hebben we bijvoorbeeld steeds meer last van slakkenschade in aardappelen. Daar is weliswaar een biologisch middel voor, maar dat werkt lang niet zo goed als de chemische middelen die we voordien hadden. Verder hebben we door het wegvallen van de neonic's veel meer last van luizen in de bieten. Vooral het afgelopen jaar was het hier heel erg en hebben we veel moeten spuiten om het onder controle te krijgen.''

Hoe zie je de toekomst tegemoet? Ben je over tien jaar nog akkerbouwer?

,,Ja, dan ben ik zeker nog akkerbouwer! Hoewel ik me nu even wat meer richt op huisverkoop en regionale afzet, wil dat niet zeggen dat ik het akkerbouwbedrijf erbij doe. Beide takken zijn voor mij volwaardig. Zaaien, poten, gewassen verzorgen en oogsten; ik vind het allemaal mooi om te doen. Maar – eerlijk is eerlijk – zonder mensen op het erf zou ik het wel heel stil vinden.''