We treffen Poortvliet begin januari tijdens het snoei-en. Hoewel hij nog heel wat hectares voor de boeg heeft - en de winter nog moet komen - is hij zeer tevreden over hoe de perenbomen na een extreem jaar de rustperiode in zijn gegaan. ,,Er zitten meer knoppen in de bomen dan in andere jaren en we hebben mooi éénjarige schot om te sparen. Het knipt daarom wel lekker weg'', zegt de bedrijfsleider wanneer hij zijn snoeischaar even aan de kant legt voor een praatje.
Terugblikkend op het gortdroge groeiseizoen 2018 is Poortvliet niet ontevreden over wat er uiteindelijk is geoogst, al was daarvoor wel héél veel water nodig. ,,Gelukkig kunnen we hier gebruik maken van voorgezuiverd oppervlaktewater via de landbouwwaterleiding. Mede daardoor hebben we redelijk grove en kwalitatief goede peren kunnen oogsten. Ik verwacht daarom dat de sorteerverslagen er straks niet verkeerd uit zullen zien.''

Hoewel de droogte (en hitte) veel ziekten en plagen heeft 'lamgelegd', was de perenbladvlo het afgelopen jaar juist weer erg prominent aanwezig. Poortvliet: ,,Van oudsher heerst hier een vrij hoge druk van perenbladvlo, waardoor het elk jaar weer een uitdaging is om vrij te blijven van plak. Vooral op het einde van het seizoen wordt het vaak erg lastig en ontkom je er bijna niet aan om sterke, maar tegelijkertijd ook minder selectieve middelen te gebruiken. Dat vind ik best een dilemma, omdat veel andere maatregelen die ik neem er júist op gericht zijn om het natuurlijke vijanden zo veel mogelijk naar hun zin te maken.'' Als voorbeeld noemt hij de compost die afgelopen jaar op al z'n percelen rondom de bomen is aangebracht. Dit moet de structuur van de bodem verbeteren waardoor deze aantrekkelijker wordt voor natuurlijke vijanden. Ook komt de stro-kenpoetser sinds twee jaar niet meer uit de schuur, waardoor de oorwormen veel minder gestoord worden als voorheen. ,,Het zijn allemaal stappen om het natuurlijke evenwicht in de boomgaard te herstellen en te verbeteren. Bij collega's die al wat verder hierin zijn zie ik dat het ook echt wérkt. Er zijn er zelfs bij die al jaren niet tegen de perenbladvlo hoeven te spuiten; in die richting wil ik ook.''

Vooralsnog blijft de boomgaardspuit echter hard nodig om de perenbladvlo onder de duim te houden, al probeert Poortvliet dat wel zo duurzaam mogelijk te doen. Toen hij afgelopen voorjaar door Bayer werd benaderd om als proeflocatie te fungeren voor het nieuwe, biologische middel Flipper, zegde hij dan ook gelijk toe. ,,Het is erg interessant om tijdens het seizoen de verschillen in plaagdruk te zien tussen de proeflocatie en de rest van het perceel. Zéker wanneer die verschillen zichtbaar groot zijn'' ,zo blikt de teler terug. Hoewel Poortvliet niet alle objecten precies heeft gevolgd, viel hem wel de goede werking van Flipper op. ,,Flipper is vooral effectief gebleken op de eerste twee stadia van larve. Uit de proeven kwam naar voren dat na vier dagen ongeveer 70 procent van de larven waren gedood. Dat percentage zit weliswaar niet op het niveau van de chemische middelen, maar is wel hoger dan dat van andere niet-chemische alternatieven, zoals bitterzout of kaliumbi-carbonaat. In de categorie groene middelen is het dus zeker een mooie aanvulling'', zo stelt de fruitteler. Getriggerd door de goede resultaten in de proef, ging Poortvliet ook zelf met het middel aan de slag. Hij paste het toe bij het begin van de tweede generatie perenbladvlo (20 juni) en constateerde na vier dagen een vergelijkbaar werkingspercentage als in de proef-objecten. Het liefst had de fruitteler de bespuiting nog een of twee keer herhaald, maar dat liet hij uit kostenoverweging achterwege. ,,De prijs is dus een puntje waar fabrikant Bayer misschien nog maar eens naar moet kijken...'', vindt de fruitteler.

Hoewel Flipper geen 'alleskunner' tegen perenbladvlo is, ziet Poortvliet wel degelijk perspectief voor het middel. ,,De komende jaren zullen we het spoor van chemische middelen steeds meer moeten verlaten en richting groene alternatieven moeten. Met Flipper hebben we een duurzaam en toekomstbestendig wapen in handen tegen perenbladvlo. En die kunnen we de komende jaren wel eens heel hard nodig hebben'', zo besluit hij.