Aphis pomi
Appeltakluis, groene
Ziektebeeld
Aan de onderkant van het blad en op de groene loten bevinden zich dichte koloniën bladluizen. De productie van honingdauw leidt tot vervuiling van de vruchten. Bij ernstige aantasting vermindert de groei van de loten. Er ontstaan maar zelden misvormingen.
Plaaginsect
De groene appeltakluis is effengroen met donkere poten en buizen aan het achterlijf. Overwintering vindt plaats in het eistadium. Op de in het voorjaar gevormde loten treft men vaak talrijke glanzende, zwarte eitjes aan. Bij het uitlopen van de knoppen komen de stammoeders te voorschijn. Na ca. 2 weken zijn deze volledig ontwikkeld en brengen levende jongen voort. Op deze wijze ontstaan meerdere generaties bladluizen. De bladluizen vertrekken niet naar een zomergastheer.
Relevantie
De groene appeltakluis is een veel voorkomende bladluissoort bij appel. De appeltakluis geeft de voorkeur aan jongere, goed bemeste en snelgroeiende bomen. Bovendien komt hij voor op peren, kwetsen en andere Rosaceeën.