Mamestra brassicae
Kooluil
Ziektebeeld
Veel gaten door vraat op de buitenste bladeren van kool door onbehaarde, groene, grijze of bruine rupsen. Later dringen de rupsen ook het binnenste van de kroppen of bloemhoofden binnen. De door de uitwerpselen van de rupsen bevuilde kroppen gaan vaak in rot over.
Ziekteverwekker
De kooluil is bij alle koolsoorten, vooral bij sluitkool, een gevreesd plaaginsect, omdat ook bij lichte aantasting de schade door vervuiling van de kroppen groot is. Hij behoort tot de nachtvlinders, maar vreet zowel overdag als 's nachts aan bovengrondse plantendelen. De grijsbruine vlinders van de kooluil (vleugelspanwijdte bijna 4,5 cm) leggen hun eitjes in mei/juni afzonderlijk op de voedselplanten af. De rupsjes van deze eerste generatie vreten overwegend aan onkruiden en zijn slechts incidenteel schadelijk. De rupsen van de tweede generatie, die vanaf juli verschijnen, veroorzaken echter aanzienlijke schade. Na warme zomers kan in de vroege herfst een derde generatie optreden. De door deze veroorzaakte late schade is zeer onaangenaam. De kooluil verpopt zich in de bodem.