Kaliumgebrek
Kaliumgebrek
In droge jaren met weinig neerslag en op gronden met een hoog kalkgehalte treedt vaak kaliumgebrek op. Kalium stuurt de stofwisselingsprocessen in de plant aan. Daarom vermindert het fysiologische prestatievermogen van de wijnstok bij een voedingsstoffentekort aanzienlijk. Bloesem en wortels worden slechts gebrekkig gevormd. Daarnaast neemt de gevoeligheid voor ziekten en vorst toe. Bovendien leidt een tekort aan kali tot een verhoogde waterbehoefte van de wijnstok.
Gebreksverschijnselen:
Jonge bladeren vertonen een bruine, naar boven gekromde rand. Oudere bladeren van witte druivenrassen kleuren bruin tussen de bladnerven; de hoofdnerven blijven echter groen. Rode druivenrassen vertonen daarentegen rood gekleurde bladranden en bruinkleuring van de totale bladschijf.
Kaliumgebrek
Aardappelen
Ziektebeeld
Bij kaliumgebrek kleuren de aardappelbladeren blauwgroen tot mat. Doordat de plant een verstoorde waterhuishouding heeft, kunnen er verwelkingsverschijnselen optreden. De gebreksverschijnselen zijn eerst op de oudere bladeren in de vorm van chlorotische bladranden zichtbaar. Deze gaan later over in necrose en leiden uiteindelijk tot het afsterven van de bladeren. De wortels van de planten groeien langzaam en er worden slechts weinig knollen gevormd. Op de knollen worden veel grijze en zwarte vlekken waargenomen. In situaties met een extreem gebrek vormen de planten alleen zwakke, op de grond liggende scheuten, die vroegtijdig afsterven.
Kaliumgebrek komt vooral voor op lichte gronden door uitspoeling van kali. De aardappel heeft een relatief hoge toevoer van minerale meststoffen nodig.
Relevantie
De natuurlijke nalevering van kalium uit de bodem is meestal niet voldoende voor goede oogsten. Op kalifixerende standplaatsen dient met patentkali bemest te worden, waarbij de verhouding meststoffen ongeveer N: P: K = 1:1,5:2 moet zijn. In het algemeen wordt aangeraden een meststof te gebruiken met een hoog aandeel sporenelementen.
Kaliumgebrek
Suikerbieten
Schadebeeld
De randen van de oudere bladeren verkleuren eerst bleekgeel en sterven daarna af. Het blad zelf is dan donker, licht verschrompeld, gebobbeld. Later ontwikkelen zich vanaf de bladranden naar het midden donkere bronskleurige plekken met dood weefsel tussen de bladnerven. Op de bladstelen ontstaan streepvormige bruine plekken. De verschijnselen kunnen zich naar de jongere bladeren verplaatsen.
Oorzaken
Te weinig voor de plant beschikbare kalium in de grond. Een grote hoeveelheid magnesium in de grond kan de opname van kalium tegenwerken. Op percelen met weinig organische stof kan door veel neerslag eerder gebrek ontstaan.
Preventie/bestrijding
Het kaliumgehalte van de grond op peil brengen.
Bij de eerste symptomen een kaliummeststof toedienen.
Aanwijzingen
Bodemanalyse kan de kaliumvoorraad vaststellen. Bladanalyse kan gebrek vaststellen. De hartbladeren blijven groen.
Verwarring mogelijk met
• Boriumgebrek
• Magnesiumgebrek