Spacelotheca reiliana
Maiskopbrand
Naast maïs kan de ziekteverwekker van maiskopbrand ook andere Sorghum-soorten aantasten.
Ziektebeeld
In tegenstelling tot builenbrand worden alleen de generatieve organen, pluim en kolf geïnfecteerd, die grotendeels in sporenmassa omgezet worden. Deze zijn eerst met een dun, grijswit vliesje bedekt, dat later openscheurt en de sporenmassa vrijgeeft. Geïnfecteerde planten blijven langer groen. De kolf neemt later de vorm van een peer aan. De sporenmassa wordt door een schutblad bedekt en wordt pas zichtbaar nadat deze verwijderd is.
Aangetaste mais produceert in de kuil een soort van zwarte (grondachtige) laag. De ervaring is, dat dit niet smakelijk is en dat er mogelijk negatieve effecten zijn op melkproductie en vruchtbaarheid.
Relevantie
In 2012 is deze ziekte voor het eerst officieel in Nederland vastgesteld. Het kan aanzienlijke financiële schade veroorzaken, doordat de mais kolfloos blijft of in extreem geval beter niet geoogst kan worden. De ziekte is geconstateerd in diverse regio's op verschillende grondsoorten. Als maiskopbrand zich verder uitbreidt en leidt tot zwaar aangetaste maispercelen, dan is dit een directe bedreiging van de maisteelt in Nederland.