Rhizoctonia solani
Rhizoctonia-Lakschurft
Ziektebeeld
Lakschurft wordt veroorzaakt door de schimmel Rhizoctonia solani. De eerste symptomen bestaan uit een vertraagde opkomst, open plekken en de ontwikkeling van slechts weinig, verzwakte, bovengrondse scheuten. Een deel van de scheuttoppen op de knollen is donkerbruin verkleurd en afgestorven. Tijdens de vegetatieve periode vallen de aangetaste planten op door hun verwelkte uiterlijk en de gerolde toppen van de deelblaadjes. Om een betrouwbare diagnose te kunnen stellen, moeten de planten uit de grond gehaald worden, omdat de geïnfecteerde delen zich onder het grondoppervlak bevinden. Bij een hoge luchtvochtigheid veroorzaakt de ziekteverwekker een grijswit mycelium aan de stengelvoet (witte manchet). Aan het einde van de vegetatieve periode ontstaan op het knoloppervlak de zwarte, plakkerige overlevingsorganen (lakschurft) van de schimmel.
Relevantie
Lakschurft komt algemeen voor in alle teeltgebieden. De ziekteverwekker is vooral in geconcentreerde teeltgebieden bij flinke doorwas in aardappelen en in jaren met koel voorjaarsweer van grotere betekenis. Schade wordt vooral veroorzaakt door open plekken en kwaliteitsvermindering (pokken op consumptieaardappels en pootaardappels). Het gewichtsaandeel van boven- en ondermaten neemt toe en het aandeel pootgoed wordt kleiner. Ook kan de zetmeelopbrengst minder zijn. Gecombineerde infecties met bijvoorbeeld zwartbenigheid kunnen opkomst- en opbrengstverliezen verergeren.