Zwartrot

Guignardia bidwellii

Druiven

De schimmel tast meestal eerst de bladeren aan. Ook kunnen beschadigingen op de bladstelen, scheuten (openspringen van het bastweefsel) en trosstelen voorkomen. Voorkomen: Aantasting van de trossen leidt tot economische schade. De mummieachtig ingedroogde druiven of totale trossen, die op schade door valse meeldauw lijken, kunnen tot opbrengstverliezen van 80% leiden.

Ziektebeeld

De ziekte begint meestal in verwaarloosde wijngaarden op steile hellingen. In het voorjaar infecteren de in de vruchtmummies overwinterende sporen al bij weinig neerslag en relatief hoge temperaturen (optimum bij 26°C) de groene organen van de wijnstok. Na een korte vermeerderingsperiode zet de infectie zich voort. Op de bladeren ontstaan ronde, van het gezonde weefsel door een smalle, donkerbruine rand scherp begrensde verbruiningen. Deze brandvlekken kunnen in het begin met beschadigingen door herbiciden verward worden. In het binnenste van de vlekken vormen zich zwarte pycnidia (sporendoosjes), waardoor zij eenduidig als schimmel geclassificeerd kunnen worden. De daaruit uitgeworpen zomersporen (conidiën) zetten de verdere infectie in de loop van de vegetatieve periode voort. Op de afzonderlijke druiven vormen zich licht- tot donkerbruine plekken, die snel groter worden. In het 'erwtgrote'-stadium zijn deze gemakkelijk met de symptomen van zonnebrand te verwarren. Ook hier ontstaan, net zoals op de bladeren, op de geïnfecteerde druiven zwarte pycnidia (loep!), waardoor de plekken van beschadigingen door valse meeldauw te onderscheiden zijn. De druiven drogen in. Er ontstaan in het begin paarse, later zwartbruine vruchtmummies. Bij grote aantallen pycnidia hebben de druiven een vies laagje. Volgens eerdere studies wordt de infectie van de bloei tot het begin van de rijping voortgezet. Vooral vanaf het einde van de bloei tot het sluiten van de tros zijn de druiven bijzonder gevoelig. Bij aantasting van de zomerscheuten vormen zich zwarte necrotische plekken van verschillende groottes. In het verdere verloop springt het bastweefsel open en verheft de bast zich van de scheut. Ook hier ontstaan op de aangetaste plekken pycnidia. In het begin lijkt de aantasting op de symptomen van de zwartevlekkenziekte (Phomopsis), maar later zijn de door zwartrot veroorzaakte scheuren aanzienlijk groter. Volgens de literatuur zijn Bourgogne-rassen, Chardonnay, Riesling en Gewurztraminer bijzonder gevoelig, maar ook Müller-Thurgau en Dornfelder kunnen aangetast worden. Druivendraf van aangetaste wijnstokken mag niet in wijngaarden uitgebracht worden (alleen grondig gecomposteerd worden).