,,Ja, het is het afgelopen jaar behoorlijk stil geweest op de Forward Farm’’, erkent Van Beek meteen maar aan het begin van het gesprek. ,,Vanwege Corona hebben we hier nauwelijks mensen op het erf gehad, terwijl dat juist de kracht is van dit bedrijf: concreet laten zien hoe je duurzamer kunt werken. Verder zijn er de nodige personeelswisselingen geweest, waardoor we niet alle werkzaamheden op volle kracht door hebben kunnen zetten. Dit jaar wil ik daar weer een flinke slinger aan geven. De Forward Farm moet zogezegd weer gaan leven.’’

Van Beek, die van oorsprong bodemkundige is, benadrukt dat ze nog wat moet groeien in haar nieuwe rol. De ‘concrete’ verduurzaming van de gewasbescherming (met minder emissie) krijgt uiteraard een prominente rol binnen haar werk, maar ze pakt haar werk graag nog wat breder op. ,,Uiteindelijk hangt een duurzame gewasbescherming samen met allerlei processen in de bodem en spelen ook lucht en water een belangrijke rol. Die factoren kunnen we niet negeren; dan zouden we de werkelijkheid te veel versimpelen.’’

De komende jaren wil Van Beek focussen op waterkwaliteit, biodiversiteit, broeikasgas-emissies en bodemkwaliteit. Zo gemakkelijk deze items genoemd zijn, zo lastig is het om ze helder te formuleren. ,,Want zeg me: wat is een goede of een betere biodiversiteit? Daar bestaan nogal wat meningen en opvattingen over. Daarom moeten we eerst gaan werken aan een goede, breed geaccepteerde baseline, waardoor we vast kunnen stellen of bepaalde acties ook daadwerkelijk tot verbeteringen leiden. Of anders gezegd: we moeten meer gaan meten en dat ook voor langere tijd heel consequent blijven doen.’’ Dat meten moet volgens Van Beek vooral met nieuwe digitale precisietechnieken gebeuren. Als voorbeeld haalt ze image recognition aan, waarbij (bijvoorbeeld) insecten die op vangplaten zijn gevangen, via geavanceerde software herkend, geteld en ingedeeld kunnen worden.  ,,Zo’n tool zou je kunnen gebruiken om de ontwikkeling van de insectenpopulatie te volgen in de tijd, of te kijken naar verschillen in de populaties in en naast het perceel. Maar je kunt bijvoorbeeld ook resultaten van verschillende locaties vergelijken. Er is echt heel veel mogelijk en we moeten nog heel veel ontdekken en leren over biodiversiteit.’’

Volgens Van Beek zijn dit soort metingen (cijfers) belangrijk om een zuivere discussie te kunnen voeren over verduurzaming van de landbouw. ,,Meningen en opvattingen zijn er genoeg, maar ik zie ze graag onderbouwd met feiten en cijfers. Daardoor komt er meer realisme in het debat over verduurzaming en juist dat hebben we volgens mij heel hard nodig.’’

Voor de komende jaren hoopt ze vurig dat verschillende partijen in gesprek blijven met elkaar. Of misschien nog wel meer: weer met elkaar in gesprek kómen. ,,De laatste tijd is de discussie rondom duurzame landbouw enorm gepolariseerd. Daardoor is er maar weinig vertrouwen tussen partijen die verschillend denken over duurzame landbouw, iets dat ik zelf ontzettend jammer vind. Bovendien gaan discussies steeds vaker over het middel – zoals een sterkere inzet op biologische landbouw - dan over het uiteindelijke doel: een breed gedragen, haalbare en houdbare duurzame landbouw met nagenoeg geen milieu-impact. Er zijn verschillende wegen naar dit doel en dat is prima, als we maar met elkaar blijven praten om van elkaar te leren en elkaar te begrijpen.’’