Hoewel je bovengronds qua loofgroei soms weinig merkt van de aanwezigheid van dit wortel-lesieaaltje, kan een aantasting leiden tot sterk verkorte peen en opbrengstverlies. Het aaltje dringt verder dan sommige andere aaltjessoorten de wortel binnen, maar blijft in alle stadia mobiel. Aangetaste cellen sterven af en verkleuren. ‘PP’ heeft een groot aantal waardplanten. Een goed geslaagde teelt van Tagetes kan de populatie van dit aaltje zeer sterk reduceren.  

De grootste schade door het Noordelijk wortelknobbelaaltje bestaat in wortelen uit vertakking. Net als bij het wortellesieaaltje zijn er tot drie generaties per jaar en komt dit aaltje vooral voor op lichtere grondsoorten. Een typisch beeld bij schade door M. Hapla zijn zogenaamde spinnenkopjes: op de gevormde knobbel zitten weer een paar kleine zijwortels. Zoals voor alle schadelijke nematoden geldt: teel géén sterk vermeerderend gewas vóór een gevoelig gewas. M. Hapla kan zich niet vermeerderen op monocotyle gewassen als gras, granen en maïs. 

Dit is een aaltje uit de groep van de vrijlevende alen en komt vooral voor op lichte mariene zandgronden in bv. de Noordoostpolder, de Wieringermeer en op Texel. Dit type aaltjes leeft altijd volledig buiten de plantwortel (ectoparasiet). Net als bij bv. cysteaaltjes wordt P. teres actief gelokt door planten (wortel)groei. Ook dit aaltje heeft bijzonder veel waardgewassen wat de beheersing in het bouwplan niet altijd eenvoudig maakt. De meeste (opbrengst)schade ontstaat wanneer er sprake is van een koude en vochtige start van de teelt.