Liriomyza trifolii, L. huibrensis, L. bryoniae
Mineervlieg
Algemeen
Mineervliegen komen in veel planten voor. Vooral de Liriomyza species zijn zeer polyfaag (hebben veel waardplanten). Belangrijke soorten zijn: Liriomyza trifolii, L. huibrensis en L. bryoniae.
Het zijn kleine vliegen, waarvan de larven gangen vreten in de bladeren (mineren). Met de legboor maakt het vrouwtje gaatjes in de bladeren, meestal aan de bovenkant. Hieruit wordt voeding aan de plant onttrokken of er wordt een ei in gelegd. De eieren liggen beschermd in het blad. De mannetjes maken gebruik van de voedingsgaatjes die vrouwtjes hebben gemaakt. De voedings- en eilegstippen zijn in het gewas duidelijk zichtbaar. De larven beginnen direct, nadat ze uit het ei zijn gekomen, met eten. De gangetjes/mijntjes worden breder naar mate de larve groeit. Vlak voor het verpoppen, knagen de larven een gat in het blad en laten zich op de grond vallen. Ze kruipen weg in de grond of op andere donkere, beschermde plaatsen, zoals plooien in het plastic bij substraatteelten.
Levenswijze
De populatie bestaat uit mannetjes en vrouwtjes. Mineervliegen doorlopen 6 stadia: ei, drie larve stadia, een pop en een volwassen stadium. Volwassen mineervliegen zijn geel met zwart gekleurde vleugels. De ontwikkelingsduur van mineervliegen is afhankelijk van temperatuur en waardplant.
Maatregelen
Goede hygiëne en insectengaas in de luchtramen kunnen een aantasting van gewassen verminderen tot vrijwel voorkomen. Mineervliegen kunnen bestreden worden met zowel chemische middelen als natuurlijke vijanden waaronder verschillende sluipwespen. De sluipwespen kunnen worden uitgezet, maar komen vaak ook spontaan voor.
Sommige mineervliegen hebben resistentie ontwikkeld tegen chemische middelen.
Mineervliegen komen in veel planten voor. Vooral de Liriomyza species zijn zeer polyfaag (hebben veel waardplanten). Belangrijke soorten zijn: Liriomyza trifolii, L. huibrensis en L. bryoniae.
Het zijn kleine vliegen, waarvan de larven gangen vreten in de bladeren (mineren). Met de legboor maakt het vrouwtje gaatjes in de bladeren, meestal aan de bovenkant. Hieruit wordt voeding aan de plant onttrokken of er wordt een ei in gelegd. De eieren liggen beschermd in het blad. De mannetjes maken gebruik van de voedingsgaatjes die vrouwtjes hebben gemaakt. De voedings- en eilegstippen zijn in het gewas duidelijk zichtbaar. De larven beginnen direct, nadat ze uit het ei zijn gekomen, met eten. De gangetjes/mijntjes worden breder naar mate de larve groeit. Vlak voor het verpoppen, knagen de larven een gat in het blad en laten zich op de grond vallen. Ze kruipen weg in de grond of op andere donkere, beschermde plaatsen, zoals plooien in het plastic bij substraatteelten.
Levenswijze
De populatie bestaat uit mannetjes en vrouwtjes. Mineervliegen doorlopen 6 stadia: ei, drie larve stadia, een pop en een volwassen stadium. Volwassen mineervliegen zijn geel met zwart gekleurde vleugels. De ontwikkelingsduur van mineervliegen is afhankelijk van temperatuur en waardplant.
Phytobia flavifrons
Suikerbieten
Schadebeeld
Witgele, kronkelende mineergangen (0,5 mm) en mineergangen (2 tot 3 cm doorsnede).
Preventie/bestrijding
Schade wordt slechts sporadisch waargenomen. Bestrijden niet zinvol.
Aanwijzingen
Binnenin de mineergangen uitwerpselen en gele vliegenlarven. Geen eieren aan de bladonderzijde.
Grootte (lengte x breedte in mm)
Larve 3 x 0,5
Verwarring mogelijk met
• Bietenmot
• Bietenvlieg